بالاخره یه نوروز جدید تو راهه
و هرکی تو فکـر هفت سین خودشه

بعضیا هفت سینــــشون “سنجد
“و “سیر” و “سماق” و
“سرکه” و “سیب” و “سبزه”
و “سوسن“ه

بعضیا هفت سینـــشون
“سکه “و “سانتافه “و “سفر خارج “و
“سونا “و “سگ جیبی”
و “ساختمون آنچنانی
” و “سرمایه ها“شونه.

بعضی ها هفت سینـــشون
“ساختمون نصفه کاره”
و “سقفایی که چکه می کنه“
و “سکه های پول خورد واسه
خرید نون” و “سبد های خالی” و
“سیاهی دود هیزم” و
“سرمای تنشون” و “سیلی
سرخ صورتشون“ه

بعضی ها فقط یه سین
تو زندگی شون دارن نمی خوان
ازش دل بکنن”سکـون“

بعضی ها نگاهشون رو دوخته ن
به دور دست ها و سین “ســراب”
که هر چی جلو میرن بهش نمی رسن.

بعضیا درگیر سین “سرکوبـــــ”
شدن تا دو روز بیشتر “سلطنتــــــ“کنن.
اما در مقابلشون
بعضیا “سکوتـــــــ” می کنن
و بعضی ها “ستیــز“
بعضی ها “سیاهـن” بعضی ها
“سفیـد“.بعضیا “سـبز“ن و بعضیا “سـرخ“

بعضی ها یه سین پرو پیمون
“سلامتی“دارن و نمی بیننش…

بعضیا در به در “سکه“هاشون
رو “سربه نیست “می کنن تا
سین”سلامتی“رو “سر“شون باشه.

بعضیا ، از سین های دنیا فقط
یه “سر پناه ” می خوان
بعضیا فقط یه “سر پرست“
بعضی ها همه عمرشون تو
سین”سجود“ن بعضیا تو سین”سلوک“
و بعضیا “سگ دو “میزنن
واسه یه لقمه نون!
بعضیا مثل “سرو” می مونن
و بعضیا مثل “سایه“
بعضیا “سرمست” دنیان و بعضی ها
“سرسام “می گیرن از اینهمه “سردرگمی” هاش.

بعضی ها رو میشناسم که هفت
“سین” زندگیشون رو با “صاد “می چینن:
صفا و صداقت و صمیمیت
و صبر و صلح و صلابت و صواب …

هفت(سين) شما ماندگار