شعری زیبا و خاطره انگیز برای بچه های ده شصت

خاطـــــــرات کـــــــــــــودکی زیبـــــا تــــــــــرند

یــادگاران کـــــــــــــــــــهن مانـــــــــا تـــــــــرند

درس هــــــــای ســـــــــال اول ســــــاده بــــــود

آب را بــابـــــــا بـــــــــــــــه ســــــــارا داده بـود

درس پــــــــند آمــــــــــوز روبــــــــاه وکـــــلاغ

روبـــــــه مـــــــکار و دزد دشـــــــت و بـــــــاغ

روز مــهمانـــــــی کــــــــوکب خـــــــانم استــــــ

ســ ـفره پـــــــــر از بـوی نان گــــــــــندم اســت

کـــاکلــــــــی گنجشکــکی با هــــــوش بـــــــــود

فیــــل نــادانی بـــــــــــرایش مــــــــوش بــــــود

بـــا وجــــــود ســــــوز و ســــــرمای شدیــــــــد

ریــــــــــز علـــــی پیراهـــــن از تــن مــیدریـــــد

تــا درون نیمــــکت جــــــــا مــــــــــی شـــــدیم

مـــــا پـــــر از تصـــــــــمیم کبــــری میـــــشدیم

پـــــاک کـ ـــن هایی ز پـــــــــاکـــــی داشـتــــیم

یــــک تـــــراش ســــــرخ لاکـــــــــی داشــــتیم

کیـــــــفمان چــــــفتی به رنــــــگ زرد داشــــت

دوشـــــــمان از حلـــــقه هایـش درد داشــــــــــت

گـــــــــــــــرمی دســـــتان مــــا از آهــــــ بـــود

بــــــرگ دفتـــــــرها به رنــــگ کــــــــاه بـــود

مـــانــــده در گوشــــم صدایـی چون تـــگرگـــــ

خـــــش خـــش جــــاروی با پا روی بـــــــرگــــ

همـــــ کلاســـــــی های مــــــن یـــــــادم کـــــنید

بـــاز هــــــــــــم در کوچـــــــه فریــــــــادم کنید

هــــمـــــ کلاســـــی هـــای درد و رنــــج و کار

بــــــچه های جــــــــــــامه های وصــــــــله دار

بـــــچه هــــای دکــــــه خــــوراکـــــــ ســـــــرد

کـــودکـــــان کوچــــــــــــه امــــا مـرد مـــــــرد

کـــــــاش هـــــــــرگز زنگ تفریحــــی نبـــــود

جمـــــــع بـــودن بــــــــود و تفـــــــریقی نبــــود

کـــــــاش می شد باز کوچک مــــــــی شدیمـــ

لااقـــــــــل یــــــک روز کــــــودک می شــدیم

یــــــــاد آن آمــــــــوزگار ســــــاده پـوشــــــــ

یـــــاد آن گـــــــــچ ها که بــودش روی دوش

ایــــ معلــــــــم یــــــــاد و هــم نامـــــــت بخیر

یــــــاد درس آبـــــــــ و بابایــــــت بخـــــــــــیر

ایـــ دبســــــــتانی تـــــرین احــــــــساس مــــن

بازگــــرد این مشـــــــــق ها را خطــــ بــــــزن